Przejdź do głównej zawartości

Siewca...

"...na ziemię żyzną zostali posiani ci, którzy słuchają słowa,
przyjmują je i wydają owoc:
trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny." (Mk 4, 20)


Dziś Jezus pyta mnie o owoce Jego słowa w moim życiu... Po ludzku patrząc niewesoło to wygląda... Kiepską glebą jestem. Nieraz skalistą pustynią, czasem piaszczystą drogą, a niekiedy więcej tu cierni niż ziemi... Jego i tylko Jego łasce zawdzięczam chwile, gdy pozwalam Słowu zagnieździć się we mnie, by rosło i w końcu owoc wydało.... On jest Siewcą, i on sam przygotowuje ziemię tak, by móc w niej zasiać... Wiadomo, że najpierw trzeba ją zaorać. I On to robi, dogłębnie... Po co? Po to, żeby Jego najcenniejsze ziarno nie poszło na marne...
Etykiety:

Komentarze

  1. Rut31 stycznia 2014 19:51

    wiesz, która perykopa jest moją ulubioną? ta o nieurodzajnym drzewie figowym ( łk.13), zadziwia mnie jak ten ogrodnik dba o nie, okopuje, obkłada nawozem i czeka, choć inni tracą już cierpliwość. Czuję się takim drzewem:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. M.31 stycznia 2014 20:03

      Mnie też zadziwia Jego cierpliwość nieskończona do mnie... Tak, ja też czuję się takim drzewem... Bez Jego cierpliwości, troski i miłosierdzia nic by ani ze mnie, ani tym bardziej z jakichkolwiek owoców nie było...

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zmienia się, ale się nie kończy...

Koniec października. W kalendarzu jesień, za oknem ciepłe lato. Przepowiadacze pogody głoszą zgodnie: koniec tego dobrego - wraz z początkiem listopada jesień pokaże swoje mniej przyjazne oblicze, a kto wie, czy i zimy do współpracy nie zaprosi... Zmiany, zmiany, zmiany... Na szczęście początek listopada to nie tylko zderzenie ze zmianą pogody, ale także okazja do refleksji nad życiem - które, jak przypomina jedna z mszalnych prefacji, owszem, zmienia się - ale się nie kończy! Najpierw świętujemy razem z wszystkimi, którzy cieszą się już radością nieba, a potem modlimy się za tych, którzy w czyśćcu czekają na tę pełnię życia. Kilka lat temu napisałam o moich prywatnych świętych, których wstawiennictwa doświadczam na co dzień. Odkopuję dziś ten tekst i nieco aktualizuję. Moi święci.... Mam kilkoro "ulubionych", tych kanonizowanych i beatyfikowanych. Ale wiem dobrze, i mocno w to wierzę, że w niebie mam oprócz nich innych "swoich ludzi", takich prywatnych świ
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Radość...

"Radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku..." (1 P 1, 6) Łatwo mówić: "Radujcie się!" Jak tu się radować i cieszyć, kiedy wokół mokre, zimne szarości listopadowe? Trudno wtedy o radość, o sile do działania i generalnie do życia  nie mówiąc... Nie przynosi jej również lekka zmiana - hmm koloru? - nie, raczej tonacji, odcienia za oknem - z szarego, na nieco bardziej biały, co miało miejsce kilka dni temu... O radość, tak po ludzku, trudno także w obliczu przeróżnych - dużych i małych trudności, które gdzie nie spojrzeć piętrzą się w stosy i stosiki... Na moim życiowym podwórku oraz w szeroko pojętym sąsiedztwie... A jednak! Mimo wszystko, choć powodów do narzekania znalazłoby się (bez większego wysiłku!) całe mnóstwo, kiedy sięgam do głębi serca, przedzierając się przez te wszystkie szarości, stosiki i przeszkody, odnajduję tam Radość - taką właśnie przez duże "R", której nic i nikt odebrać mi nie zdoła! I, podobnie jak niedawno n
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Posłuszeństwo...

„Czyż milsze są Panu całopalenia i ofiary krwawe od posłuszeństwa rozkazom Pana? Otóż lepsze jest posłuszeństwo od ofiary, uległość od tłuszczu baranów. Opór bowiem jest jak grzech wróżbiarstwa, a krnąbrność jak złość bałwochwalstwa." (1 Sm 15, 23) Cóż takiego zrobił król Saul, że zasłużył na takie słowa? Przecież niby był posłuszny - dostał rozkaz i go wykonał. Prawie dokładnie... A że nie do końca? Że chciał trochę po swojemu zrobić? I trochę dla siebie ugrać? Przecież i Bogu chciał z tego co nieco odstąpić, ofiarę złożyć nawet! O co tyle hałasu? Tak to czysto po ludzku wygląda... A po Bożemu?  Po Bożemu jest to nieposłuszeństwo i tyle! Albo wypełniam Bożą wolę, albo nie!  O tym mówią też obrazy z dzisiejszej Ewangelii: o nowych łatach na starym ubraniu i o nowym winie w starych bukłakach... Pan Bóg i Jego Słowo nie mogą być dodatkiem sztucznie przyklejonym do mojego starego życia... Panu Bogu świeczkę, a diabłu ogarek... Nie! Skoro deklaruję (jak w refrenie w
Prześlij komentarz
Czytaj więcej