Przejdź do głównej zawartości

"A z tej śmierci życie tryska..."

źródło

Rzadko tu ostatnimi czasy zaglądam... Na dłuższe pisanie czasu, a czasem i sił nie ma...
Ale dziś jestem tu specjalnie dla Ciebie, Rut!

Wielki Post zbliża się do końca, w prefacji brzmi obwieszczana prawda, że "zbliżają się dni Jego zbawczej Męki i chwalebnego Zmartwychwstania, dni, w których czcimy zwycięstwo Chrystusa  nad złym duchem i wspominamy misterium naszego Odkupienia", a niektórzy mają tę łaskę, że misterium paschalne Jezusa przeżywają w wydarzeniach codzienności. Trudnych, momentami po ludzku nie do zniesienia... Tak jak On...

Ze łzami w oczach czytam o rysunku małej Laury, na której widnieje Krzyż jako drzewo z listkami, potem o przedziwnych cudach i wysłuchanych modlitwach, a dziś o przeżywaniu kolejnych stacji drogi krzyżowej - nie w kościele, przy kolejnych obrazach przedstawiających biblijne sceny, ale w codziennym życiu: na szpitalnym korytarzu, na stole operacyjnym, podczas trudnych rozmów...
(poczytajcie, gorąco zachęcam - TUTAJ)

Stają mi przed oczyma - obrazy i słowa...

Obraz: ten powyżej (zamieszczam zdjęcie z sieci, bo moje bardzo słabej jakości...) - to mozaika w rzymskiej Bazylice Św. Klemensa. Przepiękna! Krzyż jako Drzewo Życia, nie tylko z listkami, ale i z całymi gałęziami czy pnączami... Tryska z niego życie!  
Słowo: autorstwa jednego z moich duchowych mistrzów, Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego (też modlimy się o cud za jego wstawiennictwem - i u jego grobu modlę się Rut o cud uzdrowienia dla Twojego męża!): 
To jest TAJEMNICA KRZYŻA: zgorszenie, głupstwo,
znak słabości, narzędzie śmierci
– a oto w rękach Boga krzyż stał się ZNAKIEM NADZIEI, największej MĄDROŚCI, najwyższej Bożej MOCY ku wybawieniu wszystkich ludzi od grzechu i śmierci.
Krzyż jest znakiem ZWYCIĘSTWA. Krzyż już nie jest znakiem śmierci, ale znakiem życia. „A z tej śmierci życie tryska”.
Krzyż już nie jest znakiem czegoś ostatecznego w życiu człowieka, to znaczy śmierci, nie jest końcem wszystkiego.
Od chwili, kiedy Syn Boży umarł na krzyżu, krzyż jest znakiem paschalnym, a Pascha przecież to Przejście,
przejście ze śmierci do ŻYCIA.

Niech te najbliższe dni, które zbliżają się wielkimi krokami, będą dla nas namacalnym doświadczeniem tej prawdy - że z krzyż nie jest już znakiem haniebnej śmierci, ale jest chwalebnym źródłem życia!

Etykiety

Etykiety:

Komentarze

  1. Rut7 kwietnia 2017 22:27

    Mario. Dziękuję. Te słowa i obraz mozaika to po raz kolejny Bóg ktory mi mówi - tak dziecko, dobrze myślisz. Idź tą drogą a i ciebie i wielu zaprowadzi do prawdziwego życia.
    Krzyż staje mi si€ światłem na mojej ścieżce. Dla mnie, mojego męża i wielu. To niepojęte ale tak jest.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Boże Ciało...

Zapach piwonii niezmiennie kojarzy mi się z procesją Bożego Ciała... Wsłuchuję się dziś w słowa pięknej homilii Jałmużnika Papieskiego, wygłoszonej wprawdzie jakiś czas temu, ale jak ulał pasującej do dzisiejszego święta. Warto poczytać i przemedytować: Szedłem za Tobą, Panie Jezu, w Hostii utajonym… I tak idąc za Tobą ulicami naszego miasta myślałem o tym, jak Ty nie mieścisz się w kościele. Jak bardzo pragniesz z niego wychodzić, żeby brać udział w naszym codziennym życiu. W moim życiu. Pan idzie z nieba… Zagrody nasze widzieć przychodzi, i jak się Jego dzieciom powodzi. Największy Skarb, jaki mamy w Kościele, to Najświętszy Sakrament. To Twoja Obecność pod postaciami chleba i wina. Prostszych znaków nie da się już wymyślić. Garść mąki, kropla wody, słowa kapłana – świętego lub nie, i stajesz się obecny wtedy, kiedy my chcemy! Kiedy my Cię przywołujemy na ołtarz. Co za pokora i posłuszeństwo?! Możemy się Tobą karmić, adorować lub… nie zwracać na Ciebie uwagi nawet p...
8 komentarzy
Czytaj więcej

Jak dziecko...

Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego (Mk 10,15) Mała Miriam i Jej mama Anna... Przyjąć "jak dziecko" ... Czyli jak? No tak jak tylko małe dziecko potrafi: ufnie, prosto, bez tysiąca wątpliwości, kombinowania... Całym sobą... Z zapałem i radością...Z umiejętnością zachwytu najbardziej oczywistymi dla poważnych "dorosłych" sprawami... Bez rutyny i zniechęcenia... Stać się jak dziecko - to przepustka do bram królestwa Bożego :-) Niełatwo ją zdobyć, ale warto się starać! *** Cieszyłam się - może choć trochę jak dziecko, i podziwiałam dzieła Stwórcy, podczas dzisiejszego spaceru, w odwiedziny do przyjaciół. Bo jak tu się nie cieszyć, kiedy po drodze można takie cuda oglądać:
9 komentarzy
Czytaj więcej

Listopadowe świętowanie....

"...życie Twoich wiernych, o Panie, zmienia się, ale się nie kończy, * i gdy rozpadnie się dom doczesnej pielgrzymki, * znajdą przygotowane w niebie wieczne mieszkanie." (prefacja z Mszy za zmarłych) Te słowa to dla mnie swoiste motto przeżywania listopadowych świąt.... Zawsze, ilekroć słyszę je odmawiane w czasie Mszy za zmarłych, wzruszają mnie... Dlaczego? Dlatego, że za każdym razem uświadamiają mi na nowo, gdzie i po co idę... I podsycają tęsknotę, by TAM dotrzeć i żyć na wieki! Bo życie zmienia się, ale się NIE KOŃCZY Modlę się dziś za tych, których życie już się zmieniło, a którzy jeszcze przygotowują się do wejścia TAM... I modlę się do tych, którzy, jak wierzę, już TAM na mnie czekają. Moi prywatni święci. .. (pisałam o nich rok temu). I śpiewam jedną z piękniejszych pieśni, w przepięknej aranżacji i wykonaniu:
6 komentarzy
Czytaj więcej